تحقیق درباره سیاره مشتری کلاس چهارم

سیاره مشتری چند قمر دارد مطالعات نهم

یک نگاه عمیق به سیستم قمری مشتری

مشتری، بزرگترین سیاره منظومه شمسی، دارای یک سیستم قمری گسترده و متنوع است که شامل بیش از ۷۹ قمر شناخته شده است. این قمرها از نظر اندازه، شکل و خصوصیات مداری بسیار متفاوت هستند. برخی از آنها بسیار بزرگ و صخره ای هستند، مانند گانیمید و کالیستو، در حالی که برخی دیگر کوچک و یخی هستند، مانند آمالتیا و ائوپا. مشتری همچنین دارای دو قمر حلقه ای است که از ذرات ریز گرد و غبار تشکیل شده اند.

تاریخچه کشف قمرهای مشتری

اولین قمر مشتری که کشف شد، گانیمید، در سال ۱۶۱۰۰ توسط گالیله گالیله مشاهده شد. گالیله چهار قمر بزرگ مشتری را مشاهده کرد و آنها را قمرهای گالیله ای نامید. این چهار قمر عبارتند از: گانیمید، کالیستو، یو و اروپا. در سال ۱۶۸۷، جیمز ادینگتون، ستاره شناس انگلیسی، متوجه شد که مشتری دارای یک میدان گرانشی بسیار قوی است و این امر نشان می دهد که باید تعداد زیادی قمر کوچکتر نیز داشته باشد.

در سال ۱۸۷۷، آسیموف، ستاره شناس آمریکایی، اولین قمر کوچک مشتری را کشف کرد که بعدها به نام آمالتیا نامگذاری شد. از آن زمان تاکنون، صدها قمر کوچک دیگر توسط تلسکوپ های زمینی و فضایی کشف شده است.

طبقه بندی قمرهای مشتری

قمرهای مشتری را می توان بر اساس اندازه، شکل، ترکیب و مدار به چند دسته تقسیم کرد.

قمرهای اصلی: این قمرها بزرگترین قمرهای مشتری هستند و از نظر اندازه و ترکیب شبیه سیارات کوچک هستند. آنها عمدتا از سنگ و فلز تشکیل شده اند و دارای هسته های سنگی و پوسته های یخی هستند. قمرهای اصلی مشتری عبارتند از: گانیمید، کالیستو، یو و اروپا.

قمرهای داخلی: این قمرها کوچکتر از قمرهای اصلی هستند و عمدتا از یخ تشکیل شده اند. آنها در مدارهای نزدیک به مشتری قرار دارند و تحت تأثیر میدان گرانشی شدید آن هستند. قمرهای داخلی مشتری عبارتند از: آمالتیا، هیماالیا، هلاس، الیاس، لیکه و ایدا.

قمرهای حلقه ای: مشتری دو قمر حلقه ای دارد که از ذرات ریز گرد و غبار تشکیل شده اند. این ذرات گرد و غبار از برخوردهای بین قمرهای کوچکتر منشا گرفته اند. قمرهای حلقه ای مشتری عبارتند از: آئوپا و تئلیستو.

قمرهای جالب مشتری

مشتری دارای چندین قمر جالب است که از جمله آنها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

گانیمید: گانیمید بزرگترین قمر منظومه شمسی است و حتی از عطارد نیز بزرگتر است. گانیمید دارای یک میدان مغناطیسی ضعیف است و یک اقیانوس مایع زیر سطحی دارد که ممکن است حاوی حیات باشد.

کالیستو: کالیستو یکی از قدیمی ترین قمرهای منظومه شمسی است و سطح آن بسیار قدیمی و پر از دهانه برخوردی است. کالیستو دارای یک اتمسفر بسیار رقیق است و ممکن است دارای یک اقیانوس مایع زیر سطحی باشد.

یو: یو یکی از فعال ترین قمرهای منظومه شمسی است و دارای تعداد زیادی آتشفشان است. آتشفشان های یو از گدازه های سدیم، کلرید و سولفات تشکیل شده اند.

اروپا: اروپا یکی از قمرهای مورد مطالعه ترین مشتری است و ممکن است دارای یک اقیانوس مایع زیر سطحی باشد. اقیانوس اروپا ممکن است حاوی حیات باشد.

آینده کاوش قمرهای مشتری

ناسا چندین مأموریت فضایی برای کاوش قمرهای مشتری برنامه ریزی کرده است. یکی از این مأموریت ها، کاوشگر اروپا است که در سال ۲۰۱۳ پرتاب شد و در سال ۲۰۱۶ به مشتری رسید. کاوشگر اروپا در حال حاضر در مدار اروپا قرار دارد و در حال مطالعه این قمر برای یافتن نشانه هایی از حیات است.

ناسا همچنین قصد دارد مأموریت فضایی دیگری را برای کاوش قمرهای داخلی مشتری، به نام مأموریت کایمرون ارسال کند. مأموریت کایمرون در دهه ۲۰۲۰ پرتاب خواهد شد و در سال ۲۰۳۰ به مشتری خواهد رسید.