هم خانواده خراب کلاس چهارم
هم خانواده خراب کلاس چهارم
واژه “خراب” یکی از کلمات پرکاربرد در زبان فارسی است که در مکالمات روزمره و نوشتار های مختلف به کار می‌رود. ریشه این واژه به معنای نابودی، ویرانی و از بین رفتن است. اما واژه های هم‌خانواده آن نیز کاربرد های گسترده‌ای در توصیف وضعیت های مختلف دارند. در این محتوا به بررسی هم خانواده های این واژه و کاربرد های آن‌ها خواهیم پرداخت.
1. خرابی
“خرابی” به معنای ویرانی و از بین رفتن یک چیز است، مانند خرابی یک ساختمان یا خرابی ماشین. این واژه بیانگر وضعیتی است که چیزی دیگر به درستی عمل نمی‌کند و نیاز به تعمیر یا بازسازی دارد.
2. مخرب
واژه “مخرب” از نظر معنایی به “خراب” نزدیک است و به معنای چیزی است که باعث ویرانی یا آسیب می‌شود. برای مثال، یک زلزله مخرب می‌تواند باعث خرابی ساختمان‌ها و زیرساخت‌ها شود.
3. تخریب
“تخریب” به معنای عمل از بین بردن و ویران کردن است. این واژه معمولاً در زمینه های ساخت و ساز یا جنگ به کار می‌رود. برای مثال، تخریب یک بنا می‌تواند به معنای نابود کردن عمدی آن باشد.
4. خرابکار
“خرابکار” به شخصی گفته می‌شود که به عمد باعث ویرانی یا آسیب می‌شود. این واژه بیشتر در زمینه های امنیتی و سیاسی استفاده می‌شود و به معنای کسی است که با اهداف خرابکارانه به نابودی و آسیب رساندن به دیگران می‌پردازد.
5. خرابه
“خرابه” به مکانی اشاره دارد که به طور کامل تخریب شده و دیگر قابل استفاده نیست. این واژه بیشتر برای توصیف مکان های قدیمی که به مرور زمان فرسوده شده‌اند به کار می‌رود.
