وقتی یک آهنربای میله ای دو تکه می شود کدام حالت اتفاق می افتد
وقتی یک آهنربای میله ای دو تکه می شود کدام حالت اتفاق می افتد
وقتی یک آهنربای میله ای دو تکه می شود، هر دو تکه آهنربای جدیدی خواهند بود که هر کدام دو قطب شمال و جنوب دارند. این امر به این دلیل است که قطب های مغناطیسی آهنرباها به صورت طبیعی در ساختار مولکولی آهن قرار دارند و شکستن آهنربا این ساختار را تغییر نمی دهد.
آهنرباها از مواد خاصی ساخته شده اند که ذرات آنها به گونه ای قرار گرفته اند که یک میدان مغناطیسی ایجاد می کنند. این میدان مغناطیسی باعث می شود که آهنرباها یکدیگر را جذب یا دفع کنند. آهنرباهای میله ای رایج ترین نوع آهنربا هستند و وقتی آنها شکسته شوند، آهنرباهای جدیدی ایجاد می شوند.
در یک آهنربای میله ای، دو نوع قطب مغناطیسی وجود دارد: شمال (N) و جنوب (S). قطب های مخالف یکدیگر را جذب می کنند و قطب های همنام یکدیگر را دفع می کنند. وقتی یک آهنربای میله ای شکسته می شود، هر قطعه دارای دو قطب شمال و جنوب است.
اگر یک آهنربای میله ای را از وسط نصف کنید، دو قطعه آهنربای جدید خواهید داشت که هر کدام یک قطب شمال و یک قطب جنوب دارند. این آهنرباهای جدید با یکدیگر جذب می شوند، زیرا قطب های مقابل آنها به هم نزدیک می شوند.
اگر یک آهنربای میله ای را به قطعات کوچکتر تقسیم کنید، هر قطعه همچنان دارای دو قطب مغناطیسی خواهد بود. این آهنرباهای کوچک با یکدیگر جذب می شوند، اما قدرت جذب آنها به اندازه آهنربای اصلی نخواهد بود.
جالب اینجاست که حتی اگر یک آهنربای میله ای را به ذرات کوچکتر از اتم نیز تقسیم کنید، هر ذره همچنان دارای یک میدان مغناطیسی کوچک خواهد بود. این نشان می دهد که خاصیت مغناطیسی در مقیاس اتمی ریشه دارد.
آهنرباهای شکسته کاربردهای مختلفی دارند. به عنوان مثال، از آنها در بلندگوها، موتورهای الکتریکی و جاذبه ها استفاده می شود.
در اینجا چند نکته در مورد آهنرباهای شکسته وجود دارد:
- آهنرباهای شکسته همیشه دو قطب شمال و جنوب دارند.
- آهنرباهای شکسته با یکدیگر جذب می شوند.
- قدرت جذب آهنرباهای شکسته به اندازه آهنربای اصلی نیست.
- خاصیت مغناطیسی در مقیاس اتمی ریشه دارد.