هم خانواده نسیم کلاس سوم
نسیم و هم‌خانواده‌های آن
نسیم واژه‌ای عربی است که وارد زبان فارسی شده و به معنی باد ملایم، باد خنک و لطیف به کار می‌رود. این واژه در شعر و نثر فارسی بسیار پرکاربرد است و معمولاً برای توصیف هوای دلپذیر، بوی خوش، یا حال و هوای لطیف به کار می‌رود.
ریشه و ساختار واژه
واژه‌ی “نسیم” از ریشه‌ی «ن-س-م» گرفته شده است. این ریشه در زبان عربی به معنای وزیدن باد ملایم و بوی خوش است. از این ریشه، واژه‌های دیگری نیز ساخته شده‌اند که هم‌خانواده‌ی “نسیم” محسوب می‌شوند.
هم‌خانواده‌های نسیم
- نَسَم
به معنی باد ملایم و لطیف. در برخی متون قدیمی فارسی و عربی به کار رفته است. - نَسَمه
به معنی نسیم کوچک، بوی خوش، یا رایحه‌ی لطیف. این واژه بیشتر در زبان عربی رایج است. - تَنسیم
به معنی وزیدن نسیم یا پخش شدن بوی خوش. در شعر فارسی نیز گاهی به کار رفته است. - مُتَنَسِّم
به معنی کسی که نسیم را حس می‌کند یا استشمام می‌کند. این واژه بیشتر در زبان عربی کاربرد دارد. - نَسیمه
نام دخترانه که از واژه‌ی نسیم گرفته شده و به معنی باد ملایم و خوش است.
مثال‌هایی از کاربرد نسیم و هم‌خانواده‌ها
- نسیم:
صبحگاهان نسیم خنکی از سوی باغ می‌وزید. - نسمه:
نسمه‌ای از عطر گل‌ها فضای اتاق را پر کرده بود. - تنسیم:
در بهار، تنسیم دل‌انگیزی در کوهستان می‌وزد. - متنسّم:
متنسّم از بوی خوش گل‌ها، لبخند بر لب داشت.
نکته
در زبان فارسی، واژه‌ی “نسیم” بیشتر از سایر هم‌خانواده‌هایش رایج است و بقیه‌ی واژه‌ها بیشتر در متون ادبی یا عربی دیده می‌شوند. با این حال، شناخت هم‌خانواده‌های یک واژه به درک بهتر معنی و کاربرد آن کمک می‌کند.
