مثل نویسی برای چرا عاقل کند کاری که باز آرد پشیمانی
انشای اول
در مسیر زندگی، انسان بارها و بارها در معرض انتخاب قرار می‌گیرد؛ انتخاب‌هایی که هرکدام می‌توانند آینده او را دگرگون کنند. برخی از این انتخاب‌ها آگاهانه و با تفکر انجام می‌شود، اما گاهی نیز تصمیماتی از روی عجله یا احساس گرفته می‌شود که نتیجه‌ای جز پشیمانی ندارد.
گاهی این پشیمانی آن‌قدر سنگین است که تا پایان عمر همراه آدمی می‌ماند.
تنه انشاء:
فرد عاقل کسی است که قبل از انجام هر کاری، ابتدا خوب فکر می‌کند، مشورت می‌گیرد، پیامدهای تصمیم خود را سبک و سنگین می‌کند و سپس قدم در مسیر می‌گذارد. او نمی‌گذارد احساسات لحظه‌ای یا حرف دیگران ذهنش را از منطق و درایت دور کند.
اما انسان‌هایی که بدون فکر تصمیم می‌گیرند، معمولاً خیلی زود با نتیجه اشتباه خود روبه‌رو می‌شوند. آن‌گاه یا خود را سرزنش می‌کنند یا دیگران را مقصر می‌دانند، غافل از اینکه تمام این اتفاقات می‌توانست با یک لحظه تعقل جلوگیری شود.
افراد هوشمند از تجربه‌های گذشته خود و دیگران بهره می‌برند. آن‌ها می‌دانند هر اشتباهی پلی است به سوی دانایی، اما فقط در صورتی که از آن درس بگیرند و آن را تکرار نکنند. اگر اشتباهی رخ داد، باید به‌جای تسلیم شدن، آن را جبران کرد و با آگاهی بیشتر راه درست را انتخاب نمود.
نتیجه‌گیری:
تفکر و تعقل پیش از تصمیم‌گیری، بهترین سرمایه برای ساختن آینده‌ای روشن است. اگر انسان با چشم باز و عقل روشن قدم بردارد، نه‌تنها پشیمانی را از خود دور می‌کند، بلکه با هر تصمیم خود گامی به سوی موفقیت و آرامش برمی‌دارد.
عقل، موهبتی ارزشمند از جانب خداوند است که به انسان‌ها این توانایی را می‌دهد تا درست را از نادرست تشخیص دهند و تصمیمات درستی در زندگی خود بگیرند. عاقل کسی است که از عقل خود به درستی استفاده کند و در تصمیم‌گیری‌های خود، عواقب آن را نیز در نظر بگیرد.
انشای دوم
بدنه
ضرب‌المثل «چرا عاقل کند کاری که باز آرد پشیمانی» به این معناست که عاقل نباید کاری کند که در آینده از آن پشیمان شود. این ضرب‌المثل به ما می‌آموزد که قبل از انجام هر کاری، خوب فکر کنیم و عواقب آن را در نظر بگیریم.
در زندگی، گاهی اوقات ممکن است دچار اشتباهاتی شویم. اما عاقل کسی است که از اشتباهات خود درس بگیرد و در آینده از آن‌ها اجتناب کند. پشیمانی، احساسی است که بعد از انجام کاری اشتباه به ما دست می‌دهد. پشیمانی می‌تواند باعث ناراحتی، افسردگی و حتی از دست دادن فرصت‌های خوب شود.
اگر می‌خواهیم از پشیمانی در زندگی خود جلوگیری کنیم، باید قبل از انجام هر کاری، خوب فکر کنیم و عواقب آن را در نظر بگیریم. همچنین باید از تجربیات دیگران درس بگیریم و از اشتباهات آن‌ها اجتناب کنیم.
مثال
در گذشته، مردی عاقل و باتجربه در روستایی زندگی می‌کرد. او همیشه به مردم روستا توصیه می‌کرد که قبل از انجام هر کاری، خوب فکر کنند و عواقب آن را در نظر بگیرند.
یک روز، جوانی روستایی به نزد مرد عاقل آمد و گفت: «من می‌خواهم به شهری دوردست بروم و کار کنم. می‌گویند در آن شهر پول زیادی درمی‌آید.»
مرد عاقل گفت: «قبل از رفتن به آن شهر، خوب فکر کن. زندگی در شهری دوردست سخت است. باید با شرایط جدیدی سازگار شوی. همچنین باید از خطرات راه آگاه باشی.»
جوان روستایی گفت: «من از سختی‌ها نمی‌ترسم. من می‌خواهم برای آینده خود کاری کنم.»
مرد عاقل گفت: «اگر تصمیم خود را گرفته‌ای، من مانعت نمی‌شوم. اما یادت باشد که اگر از تصمیم خود پشیمان شدی، نمی‌توانی آن را جبران کنی.»
جوان روستایی به شهر دوردست رفت. او در ابتدا با سختی‌های زیادی روبرو شد. اما با گذشت زمان، توانست با شرایط جدید سازگار شود و شغل خوبی پیدا کند. او در نهایت، از تصمیم خود راضی بود و به روستای خود بازگشت و تجربیات خود را با مردم روستا در میان گذاشت.
نتیجه
ضرب‌المثل «چرا عاقل کند کاری که باز آرد پشیمانی» به ما می‌آموزد که قبل از انجام هر کاری، خوب فکر کنیم و عواقب آن را در نظر بگیریم. اگر می‌خواهیم از پشیمانی در زندگی خود جلوگیری کنیم، باید از تجربیات دیگران درس بگیریم و از اشتباهات آن‌ها اجتناب کنیم.
انشای سوم
مقدمه:
زندگی مانند جاده‌ای پر پیچ و خم است که در آن گاهی باید ایستاد، فکر کرد و سپس ادامه داد. تصمیم‌گیری بخش جدایی‌ناپذیر از این مسیر است و هر انتخاب می‌تواند سرنوشت ما را تغییر دهد. اما اگر بی‌فکر و شتاب‌زده تصمیم بگیریم، گاه تنها چیزی که باقی می‌ماند، پشیمانی است.
تنه انشاء:
یک انسان عاقل، پیش از هر اقدام، ابتدا به جوانب کار می‌اندیشد. او با خود می‌سنجد که آیا این تصمیم سودی برایش دارد یا نه، و چه خطراتی ممکن است در پی داشته باشد. عقل همان هدیه‌ای است که خداوند به انسان داده تا او را از دیگر موجودات متمایز کند. اگر از این هدیه استفاده نکنیم، ممکن است به راهی برویم که انتهایش بن‌بست و حسرت است.
چه بسیار انسان‌هایی که با یک تصمیم اشتباه، فرصت‌های طلایی زندگی‌شان را از دست داده‌اند. گاهی یک انتخاب نادرست نه‌تنها به خود انسان آسیب می‌زند، بلکه اطرافیانش را نیز دچار رنج و ناراحتی می‌کند.
اما عاقل کسی است که حتی اگر اشتباهی کرد، آن را انکار نمی‌کند. از آن درس می‌گیرد و سعی می‌کند دوباره همان اشتباه را تکرار نکند. او به جای افسوس خوردن، به دنبال راهی برای جبران می‌گردد و با امید و تلاش دوباره به مسیر بازمی‌گردد.
نتیجه‌گیری:
تصمیم‌گیری بدون فکر، مانند قدم گذاشتن در تاریکی است. اگر می‌خواهیم راهی روشن و آینده‌ای مطمئن داشته باشیم، باید پیش از هر کاری بیندیشیم و از عقل خود بهره بگیریم. پس بیایید عاقلانه تصمیم بگیریم تا از پشیمانی دور بمانیم و زندگی‌مان را با آرامش و اطمینان ادامه دهیم.
