در قرآن کریم، خداوند در آیه ۱۵۱ سوره آل‌عمران می‌فرماید:
«سَنُلْقِي فِي قُلُوبِ الَّذِينَ كَفَرُوا الرُّعْبَ بِمَا أَشْرَكُوا بِاللَّهِ مَا لَمْ يُنَزِّلْ بِهِ سُلْطَانًا وَمَأْوَاهُمُ النَّارُ وَبِئْسَ مَثْوَى الظَّالِمِينَ»
«به زودی در دل‌های کسانی که کفر ورزیدند، هراس می‌افکنیم، زیرا چیزی را شریک خدا قرار دادند که دلیلی برای آن نازل نشده است. جایگاه آنان آتش است و چه بد سرنوشتی برای ستمگران!»
این آیه نشان میدهد که خداوند، به دلیل شرک‌ورزی کافران و نسبت دادن همتایان ناحق به او، در دل‌هایشان ترس و وحشت ایجاد می‌کند. این هراس، نوعی مجازات دنیوی برای انحرافات و گمراهی‌های آنان است و همچنین سبب تضعیف روحیه و انسجامشان در برابر مؤمنان می‌شود.
در تفسیر این آیه آمده است که هرچند کافران در جنگ احد به پیروزی ظاهری دست یافتند، اما وحشتی که خداوند در دل‌هایشان افکند، مانع از بهره‌برداری کامل آنان از این پیروزی شد. آنان، با وجود برتری نظامی، جرأت نکردند به مدینه حمله کنند، چراکه ترس از آینده و احساس ناامنی درونی آنان را از تصمیم‌گیری قاطع بازداشت.
بنابراین، خداوند با افکندن رعب و هراس در دل کافران، آنان را به سبب شرک و ظلمشان مجازات می‌کند و از پیشروی و سلطه بیشترشان بر مؤمنان جلوگیری می‌نماید.
