دروس
تشبیه با کلمه خورشید
تشبیه با کلمه خورشید
تشبیه یکی از آرایه های ادبی در زبان فارسی است که در آن، یک چیز به چیز دیگری با ویژگی های مشابه تشبیه می شود. تشبیه از چهار رکن اصلی تشکیل می شود:
- مشبه: چیزی که به آن شباهت داده می شود.
- مشبه‌به: چیزی که به آن شباهت داده می شود.
- وجه شبه: ویژگی یا خصوصیتی که بین مشبه و مشبه‌به مشترک است.
- ادات تشبیه: کلم های که رابطه شباهت را بین مشبه و مشبه‌به نشان می دهد، مانند “مثل”، “چون”، “همچون” و…
برای مثال، در جمله “چهره‌اش مانند خورشید می درخشید”، “چهره” مشبه، “خورشید” مشبه‌به، “می درخشید” وجه شبه و “مانند” ادات تشبیه است.
در زبان فارسی، تشبیه به انواع مختلفی تقسیم می شود:
- تشبیه مرسل: در این نوع تشبیه، ادات تشبیه ذکر می شود. مانند: “چهره‌اش مانند خورشید می درخشید.”
- تشبیه مؤکد: در این نوع، ادات تشبیه حذف می شود. مانند: “چهره‌اش خورشید می درخشید.”
همچنین، تشبیه می تواند به صورت های مختلفی مانند تشبیه مفصل، مجمل، بلیغ و… به کار رود.
برای یادگیری بیشتر درباره تشبیه و ارکان آن، می توانید به منابع معتبر ادبی مراجعه کنید.
مثال برای مشبه مشبه به وجه شبه ادات تشبیه
