هم خانواده عبادت
واژهٔ «عبادت» از ریشهٔ عربی «ع ب د» به معنای بندگی و پرستش است. کلمات هم‌خانوادهٔ آن عبارت‌اند از:
- عبد: به معنای بنده.
- عابد: به معنای پرستنده یا کسی که عبادت می‌کند.
- معبود: به معنای کسی که مورد پرستش قرار می‌گیرد؛ خدا.
- عبودیت: به معنای بندگی و پرستش.
- معبد: به معنای مکان عبادت؛ عبادتگاه.
- تعبد: به معنای پرستش و بندگی.
این واژه‌ها همگی از ریشهٔ «ع ب د» مشتق شده و با مفهوم بندگی و پرستش مرتبط هستند.
