هم خانواده حجت
کلمهٔ «حجت» در زبان فارسی به معنای برهان، دلیل یا مدرک است و ریشهٔ عربی دارد. واژه‌های هم‌خانوادهٔ «حجت» عبارت‌اند از:
- حاجت:
به معنای نیاز یا خواسته‌ای که انسان به دنبال برآورده شدن آن است، چه در زمینه مادی و چه معنوی.- مثال: خداوند حاجت بندگان را برآورده می‌کند.
- حجج:
جمع «حجت»، به معنای دلایل یا براهین. این واژه بیشتر در متون علمی، فلسفی، و دینی به معنای دلایل محکم و منطقی به کار می‌رود.- مثال: حجج قوی در تأیید این نظریه وجود دارد.
-
- حجاج:
جمع «حاج»، به معنای کسانی که به حج رفته‌اند و مناسک حج را به جا آورده‌اند.- مثال: حجاج از سفر مکه بازگشتند.
این واژه‌ها همگی از ریشهٔ «ح ج ج» مشتق شده‌اند و در زبان فارسی به کار می‌روند.
