هم خانواده تخریب کلاس سوم
هم خانواده تخریب کلاس سوم
هم‌خانواده کلمه “تخریب”
کلمه “تخریب” به معنای آسیب رساندن به چیزی یا ویران کردن آن است و از ریشه “خراب” مشتق شده است. در اینجا به بررسی هم‌خانواده‌های این کلمه، معانی و کاربردهای آن‌ها می‌پردازیم.
1. خراب
کلمه “خراب” به معنای ویران و آسیب‌دیده است. این واژه به وضعیت چیزی اشاره دارد که به دلیل عوامل مختلف، از جمله زمان، سهل‌انگاری یا حوادث طبیعی، به حالت ناپایدار یا غیرقابل استفاده درآمده است. مثلاً می‌توان گفت: “این ساختمان خراب شده و نیاز به تعمیر دارد.”
2. خرابی
“خرابی” به معنای وضعیت خراب یا ویرانی است. این واژه به فرآیند یا نتیجه تخریب اشاره دارد و می‌تواند به اشیاء، ساختمان‌ها یا حتی روابط انسانی اطلاق شود. برای مثال: “خرابی ناشی از زلزله بسیار گسترده بود.”
3. تخریب گر
این کلمه به شخص یا عاملی اشاره دارد که باعث تخریب می‌شود. تخریب‌گر می‌تواند به صورت فیزیکی (مانند یک ماشین تخریب) یا به صورت غیرمستقیم (مانند فردی که به محیط زیست آسیب می‌زند) باشد. به عنوان مثال: “تخریب‌گران محیط زیست باید پاسخگو باشند.”
4. تخریبی
این صفت به عمل یا فرآیند تخریب اشاره دارد. به عنوان مثال، “عملیات تخریبی برای بازسازی ساختمان‌های قدیمی آغاز شد.” این واژه معمولاً در زمینه‌های مهندسی و ساخت و ساز استفاده می‌شود.
5. تخریب پذیر
به اشیاء یا موادی اشاره دارد که قابلیت تخریب شدن دارند. این واژه معمولاً در زمینه محیط زیست و مواد تجزیه‌پذیر به کار می‌رود، مانند: “این پلاستیک‌ها تخریب‌پذیر نیستند و محیط زیست را آلوده می‌کنند.”
6. خرابکار
این واژه به شخصی اشاره دارد که به عمد اقدام به تخریب می‌کند. خرابکاران معمولاً به دلیل اهداف خاصی مانند اعتراض یا تخریب اموال عمومی عمل می‌کنند. مثلاً: “خرابکاران در شب به ساختمان‌ها آسیب زدند.”
