معنی طنین در فارسی هشتم
کلمه “طنین” در فارسی به معنای صدای نازک، لطیف و یکنواخت است که معمولاً به صدای زنگ یا چیزی شبیه به آن اشاره دارد. این واژه اغلب برای توصیف صدایی که ممتد و خوش‌آهنگ است، به کار می‌رود.
مثال:
- طنین زنگ مدرسه.
- صدای طنین پرنده‌ها در هنگام پرواز.
کاربرد در متون ادبی:
طنین در متون ادبی و شعر نیز به کرات استفاده شده است و گاهی به صورت استعاری به کار می‌رود. مثلاً ممکن است از “طنین عشق” یا “طنین سخن” برای بیان حالتی لطیف و رسا استفاده شود.
نکته:
طنین معمولاً با صدایی همراه است که آرامش و نرمی دارد و ممکن است حتی پس از قطع منبع صدا، احساس شود (مثل زنگ‌هایی که بعد از به صدا درآمدن، صدای ضعیفی از خود باقی می‌گذارند).
