معنی ز بهر نیایش سرو تن بشست یکی پاک جای پرستش بجست
معنی ز بهر نیایش سرو تن بشست یکی پاک جای پرستش بجست
این بیت از داستان رستم و اسفندیار در شاهنامه فردوسی است. در این بیت، رستم برای نیایش با خدا، سر و تن خود را شست و جایی پاک برای عبادت پیدا کرد.
معنی کلمات:
- ز بهر: برای
- نیایش: عبادت، پرستش
- سرو: سر
- تن: بدن
- بشست: شستشو کرد
- یکی: یک
- پاک: تمیز، بی‌آلایش
- جای: مکان، محل
- پرستش: عبادت
معنی بیت:
رستم برای راز و نیاز با خدا، سر و تن خود را شست و یک مکان پاک برای عبادت پیدا کرد.
مفهوم بیت:
این بیت بیانگر اهمیت پاکی و تقدس در عبادت است. رستم قبل از اینکه با خدا سخن بگوید، خود را پاک کرد تا بتواند در پیشگاه خداوند با قلبی پاک ظاهر شود.
در فرهنگ ایرانی، پاکی و تقدس همواره از اهمیت ویژه‌ای برخوردار بوده است. ایرانیان معتقدند که برای ارتباط با خداوند باید روح و جسم خود را پاک نگه دارند. به همین دلیل، قبل از عبادت، غسل می‌کنند و لباس‌های تمیز می‌پوشند. همچنین، مکان‌های عبادت را نیز پاک و تمیز نگه می‌دارند.
این بیت از شاهنامه فردوسی، یادآور این حقیقت است که پاکی و تقدس، دو شرط لازم برای عبادت هستند.
