چرا ایرانیان بنی عباس را به قدرت رساندند کلاس پنجم
زیرا آنها ادعا میکردند که میخواهند عدالت را برقرار کرده و انتقام خون امام حسین (ع) و یاران باوفایش را از حکومت بنیامیه بگیرند.
اما پس از به قدرت رسیدن، بنیعباس نیز همان راه ظلم و ستم را پیش گرفتند و مانند حکومت پیشین، به آزار امامان شیعه و پیروان آنها پرداختند و از عدالت و ارزشهای اسلامی فاصله گرفتند.
جنبش عباسیان که با شعار حمایت از اهل بیت و مبارزه با ستم آغاز شد، نخستین بار در روز جمعه، دهم محرم سال ۱۲۹ هجری قمری در خراسان به رهبری ابومسلم خراسانی آغاز شد. پیروان عباسیان که لباسهای سیاه به تن داشتند، به «سیاهجامگان» معروف شدند و خیزش آنها از منطقهای به نام مرو شروع شد.
ابومسلم با عنوان «داعی آل محمد» شناخته میشد و با همکاری چهرههایی مانند ابوسلمه خلال در کوفه، موفق شد بخشهای گستردهای از خراسان و عراق را در اختیار بگیرد. او از سرداران قدرتمندی همچون قحطبة بن شبیب بهره گرفت تا قلمرو حکومت بنیامیه را یکی پس از دیگری فتح کنند.
در خلال این قیام، ابراهیم امام که از رهبران معنوی عباسیان بود، توسط خلیفه اموی، مروان دوم، دستگیر و به قتل رسید. او پیش از مرگ، برادر خود ابوالعباس سفاح را به جانشینی خود برگزیده بود. سفاح همراه خانوادهاش به کوفه رفت و به یاری ابوسلمه خلال، در سال ۱۳۲ قمری به عنوان نخستین خلیفه عباسی معرفی شد.
گرچه ابوسلمه ابتدا قصد داشت خلافت را به برخی علویان بسپارد و حتی نامههایی برای دعوت آنان نوشت، اما با بیپاسخ ماندن این دعوت، در نهایت سفاح را به خلافت رساند. سفاح نیز به دلیل بیاعتمادی به ابوسلمه، او را اندکی بعد از خلافتش به قتل رساند.
از مهمترین دلایل سقوط حکومت بنیامیه میتوان به اختلافات درونی خاندان اموی، تعصبات قبیلهای شدید میان عربهای شمال و جنوب، و تبعیض نژادی نسبت به غیر عربها، بهویژه ایرانیان اشاره کرد. این عوامل سبب تضعیف پایههای حکومت اموی شد و زمینه را برای قیام عباسیان فراهم ساخت.