دروس

انواع گیرنده های مزه های اصلی را در زبان نام ببرید

انواع گیرنده های مزه های اصلی را در زبان نام ببرید

گیرنده‌های مزه‌های اصلی در زبان به پنج دسته تقسیم می‌شوند:

1. گیرنده‌های مزه شور:

  • این گیرنده‌ها به یون‌های سدیم (Na+) حساس هستند.
  • در کناره‌های زبان بیشتر یافت می‌شوند.
  • طعم شور به دلیل وجود نمک در غذا ایجاد می‌شود.

2. گیرنده‌های مزه ترش:

  • این گیرنده‌ها به یون‌های هیدروژن (H+) حساس هستند.
  • در نوک زبان بیشتر یافت می‌شوند.
  • طعم ترش به دلیل وجود اسید در غذا ایجاد می‌شود.

3. گیرنده‌های مزه شیرین:

  • این گیرنده‌ها به مولکول‌های قند مانند گلوکز و ساکارز حساس هستند.
  • در نوک و جلوی زبان بیشتر یافت می‌شوند.
  • طعم شیرین به دلیل وجود قند در غذا ایجاد می‌شود.

4. گیرنده‌های مزه تلخ:

  • این گیرنده‌ها به آلکالوئیدها و سایر ترکیبات شیمیایی که در بسیاری از گیاهان سمی وجود دارد، حساس هستند.
  • طعم تلخ به عنوان یک هشدار عمل می‌کند و ما را از خوردن غذاهای سمی باز می‌دارد.

5. گیرنده‌های مزه اومامی:

  • این گیرنده‌ها به اسیدهای آمینه مانند اسید گلوتامیک حساس هستند.
  • در پشت زبان بیشتر یافت می‌شوند.
  • طعم اومامی به عنوان طعم خوش‌مزه و لذیذ توصیف می‌شود و در غذاهایی مانند گوشت، پنیر و سس سویا یافت می‌شود.

علاوه بر این پنج مزه اصلی، گیرنده‌های دیگری نیز در زبان وجود دارند که به طعم‌های دیگری مانند تند، خنک، فلزی و گس حساس هستند.

نکات قابل توجه:

  • هر جوانه چشایی می‌تواند به چندین نوع طعم حساس باشد.
  • تعداد و توزیع گیرنده‌های طعم در افراد مختلف متفاوت است.
  • حساسیت به طعم‌ها می‌تواند با افزایش سن کاهش یابد.
  • برخی از عوامل مانند سیگار کشیدن، مصرف برخی داروها و بیماری‌های خاص می‌توانند بر حس چشایی تأثیر بگذارند.

در ادامه به بررسی جزئی‌تر هر یک از این طعم‌ها می‌پردازیم:

مزه شور:

طعم شور اولین طعمی بود که انسان‌ها شناختند. این طعم به دلیل وجود نمک در غذا ایجاد می‌شود. نمک از دیرباز به عنوان یک ماده نگهدارنده غذا استفاده می‌شده است. طعم شور به ما کمک می‌کند تا غذاهای فاسد شده را تشخیص دهیم.

مزه ترش:

طعم ترش به دلیل وجود اسید در غذا ایجاد می‌شود. اسیدها می‌توانند به دندان‌ها و معده آسیب برسانند. به همین دلیل، انسان‌ها به طور طبیعی از طعم ترش خوششان نمی‌آید.

مزه شیرین:

طعم شیرین به دلیل وجود قند در غذا ایجاد می‌شود. قندها منبع انرژی بدن هستند. به همین دلیل، انسان‌ها به طور طبیعی از طعم شیرین خوششان می‌آید.

مزه تلخ:

طعم تلخ به عنوان یک هشدار عمل می‌کند و ما را از خوردن غذاهای سمی باز می‌دارد. بسیاری از گیاهان سمی طعم تلخی دارند.

مزه اومامی:

طعم اومامی به عنوان طعم خوش‌مزه و لذیذ توصیف می‌شود. این طعم در غذاهایی مانند گوشت، پنیر و سس سویا یافت می‌شود.

حس چشایی نقش مهمی در زندگی انسان‌ها دارد. این حس به ما کمک می‌کند تا غذاهای خوشمزه را از غذاهای ناخوشمزه تشخیص دهیم. همچنین، حس چشایی به ما کمک می‌کند تا غذاهای فاسد شده را تشخیص دهیم.

عوامل متعددی می‌توانند بر حس چشایی تأثیر بگذارند. این عوامل عبارتند از:

  • سن: با افزایش سن، تعداد و توزیع گیرنده‌های طعم در زبان کاهش می‌یابد.
  • بیماری: برخی از بیماری‌ها مانند سرماخوردگی و آنفولانزا می‌توانند بر حس چشایی تأثیر بگذارند.
  • داروها: برخی از داروها می‌توانند به عنوان عوارض جانبی، حس چشایی را تحت تأثیر قرار دهند.
  • سیگار کشیدن: سیگار کشیدن می‌تواند به جوانه‌های چشایی آسیب برساند و حس چشایی را مختل کند.

اگر حس چشایی خود را از دست داده‌اید، باید به پزشک مراجعه کنید. پزشک می‌تواند علت از دست رفتن حس چشایی را تشخیص دهد و درمان مناسب را تجویز کند.

کدام قسمت زبان گیرنده های چشایی ندارد علوم پنجم

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا