انشایی که در آن کنایه به کار رفته باشد
انشایی که در آن کنایه به کار رفته باشد
موضوع: ارزش تلاش و پشتکار
زندگی مانند زمینی است که هر کس بذر تلاش خود را در آن می کارد. برخی به خیال آن که دنیا به کامشان است، با دستان خالی به میدان می آیند و انتظار محصولی طلایی دارند. اما مگر می شود از زمین خشک، خرمن سبز برداشت؟
بعضی‌ها صبح تا شب چشم انتظار نشسته اند که دستی از غیب بیاید و گره هایشان را باز کند، بی آنکه حتی انگشتی برای باز کردن کوچک ترین گره ها تکان دهند. آن‌ها نمی دانند که آب، همیشه در کوزه است، اما به دست آن کسی می رسد که به دنبال چشمه می گردد.
پدرم همیشه می گفت: “سنگ بزرگ، نشانه نزدن است.” وقتی کسی آرزو های بلند بالا دارد اما قدمی برنمی دارد، جز حسرت چیزی نصیبش نمی شود. کاش می دانستند که هر روزی که بی‌کار می گذرد، به اندازه یک آجر از دیوار آرزو هایشان کم می شود.
اما کسانی هم هستند که بی صدا و بی هیاهو، مشغول ساختن فردای خود هستند. آن‌ها می دانند که “سالی که نکوست از بهارش پیداست” و هر بذر کوچکی که امروز می کارند، درختی تنومند برای آینده شان خواهد شد.
زندگی، همان کوزه ی پر از آب است. کافی است برخیزیم، کمر همت ببندیم و راه چشمه را پیدا کنیم. آن وقت است که خواهیم دید، نتیجه‌ی تلاشمان همان چیزی است که همیشه آرزویش را داشتیم.
نتیجه‌گیری:کنایه های زندگی گاه تلخ و گاه آموزنده اند. اگر بخواهیم دنیا را بفهمیم، باید به جای گلایه، دست به کار شویم و بدانیم که “از تو حرکت، از خدا برکت.” تنها در این صورت است که زندگی، لبخندش را به ما هدیه می دهد.
انشا در مورد صحنه ورود یک موش به خانه
معنای دور و نزدیک کنایه جای سوزن انداختن نیست
