چرا حاکم ستمگر عباسی امام جواد را به اجبار از مدینه به بغداد آورد
امام جواد (علیه‌السلام) در زمان امامت خود، با دو خلیفه عباسی به نام‌های مأمون و معتصم مواجه بود. هر دو خلیفه تلاش کردند با احضار امام به بغداد، او را تحت کنترل خود قرار دهند و فعالیت‌هایش را از نزدیک زیر نظر داشته باشند.
پس از شهادت امام رضا (علیه‌السلام) و بازگشت مأمون به بغداد، مأمون امام جواد (علیه‌السلام) را از مدینه به بغداد فراخواند. او با ازدواج دخترش ام‌الفضل با امام، تلاش کرد تا ارتباط نزدیک‌تری با امام برقرار کند و از این طریق نفوذ او را محدود نماید. مأمون از محبوبیت و جایگاه امام در میان مردم نگران بود و سعی داشت با این نظارت، از قدرت معنوی و اجتماعی او بکاهد.
پس از مأمون، معتصم عباسی نیز با همان نگرش، امام جواد (علیه‌السلام) را به بغداد فراخواند. معتصم از تأثیرگذاری امام در میان شیعیان و جامعه اسلامی احساس خطر می‌کرد و می‌خواست از هر گونه تهدید احتمالی علیه خلافت خود پیشگیری کند.
در مجموع، احضار امام جواد (علیه‌السلام) به بغداد بخشی از سیاست خلفای عباسی برای کنترل و محدودسازی فعالیت‌های امامان شیعه و کاهش نفوذ آنان در جامعه اسلامی بود. این اقدام نشان‌دهنده ترس و نگرانی عباسیان از قدرت فکری و اجتماعی امامان شیعه است.
چرا خلفای عباسی دشمن علویان طبرستان بودند
