انشا اول: آسمان، عظمت بی‌پایان
آسمان، گستره‌ای بی‌انتهاست که بر فراز سر ما قرار دارد. این گستره، مملو از زیبایی‌های بی‌نظیری است که هرگز از تماشای آن خسته نمی‌شویم.
آسمان در طول روز، آبی و روشن است. خورشید، در وسط این گستره قرار دارد و نور خود را بر زمین می‌تاباند. ابرها، مانند بره‌های سفید، در آسمان می‌چرخند و منظره‌ای زیبا و دلنشین را به وجود می‌آورند.
در شب، آسمان تیره می‌شود و ستارگان، مانند الماس‌های درخشان، در آن می‌درخشند. ماه، با نور ملایم خود، آسمان را روشن می‌کند.
آسمان، نمادی از عظمت بی‌پایان خداوند است. این گستره، یادآور قدرت و حکمت خداوند است.
انشا دوم: آسمان، الهام‌بخش شاعران و هنرمندان
آسمان، منبع الهام شاعران و هنرمندان بوده است. این گستره، با زیبایی‌های بی‌نظیر خود، همواره مورد توجه هنرمندان و شاعران قرار گرفته است.
شاعران، در شعرهای خود، از آسمان به عنوان نمادی از زیبایی، امید و آرزو یاد کرده‌اند. هنرمندان نیز، با نقاشی‌ها و مجسمه‌های خود، زیبایی آسمان را به تصویر کشیده‌اند.
آسمان، الهام‌بخش انسان‌ها برای خلق آثار هنری زیبا و ماندگار بوده است.
انشا سوم: آسمان، منبع آرامش
آسمان، منبع آرامش برای انسان‌ها است. تماشای گستره آبی آسمان، روح انسان را نوازش می‌کند و آرامش را به قلب انسان می‌بخشد.
وقتی که احساس خستگی و ناامیدی می‌کنیم، می‌توانیم به آسمان نگاه کنیم و آرامش را در آن بیافرینیم. تماشای آسمان، باعث می‌شود که ما از مشکلات و دغدغه‌های زندگی خود فاصله بگیریم و به زیبایی‌های جهان اطراف خود توجه کنیم.
آسمان، منبع آرامشی است که همیشه در دسترس ما قرار دارد.
